«Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը…» Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը

Երգչուհի Զարուհի Բաբայանը գրում է. «ԻՄ ԻՄԱՑԱԾ ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՈՒՐԴԸ ՉԻ ՊԱՐՏՎԵԼ… Այս պարտությունը ունի անուններ և գլխավոր դերակատարներ, որնք բեմում խաղում էին իրենց ներկայացումը: Զուգահեռաբար այդ ամենին, Մեր ազգը ինքնքնաբուխ ներգրավվել էր մի ուրիշ բեմականացման մեջ, որը չուներ ոչ ռեժիսոր, ոչ էլ դերաբաշխում: Բոլորս դարձել էինք մեկ հանուն մեր ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ:

"Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը..." Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը

Ես չեմ ընդունում այս իրականությունը որպես մեր ազգի պարտություն, որովհետև երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը, ով նվիրեց ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՆ ամենաթանկը և պինդ գրկում էր որդու ողջ մնացած զինակից ընկերներին,որոնք դուրս էին բերել Վահեին կռվի դաշտից և հենց այդ մայրը ուրախանում էր երբ տեսնում էր ողջ մնացածներին և լսում էր ընկերների ջերմ խոսքերը կյանքը զոհաց որդու մասին:

"Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը..." Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը

Ես տեսել եմ իմ երեխային և իր ընկերների նման այն հարյուրավոր երիտասարդներին, որոնք խառնած գիշեր-ցերեկ փորձում էին անել անհնարինը պատերազմի դաշտում կռվողների համար և անտուն մնացածների համար: Ես տեսել եմ այն մարդկանց, ովքեր իրենց ունեցածը կամ ամենավերջինը և նույնիսկ թոշակը նվիրաբերում էին, չմտածելով վաղվա մասին:

"Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը..." Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը

Ես տեսել եմ մարդկանց, որոնք իրենց հացը կիսեցին այդ պահին կարիքավորի հետ: Ես տեսել եմ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻՑ հեռու ապրող մի ողջ ժողովրդի, որը ամեն պահը ապրում էր այնպես, ինչպես մենք ՀԱՅԱՍՏԱՆՈՒՄ: Ես տեսել եմ այն երիատասարդներին, ովքեր անգամ մեկ վայրկյան չեն մտածել իրենց կյանքի մասին և պատրաստ են եղել զոհաբերել այն հանուն ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ:

"Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը..." Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը
ՍԱ ՄԵՐ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՉԷ: Մենք պիտի քայլենք առաջ և պիտի հասկանանք, որ փոքր պետություններն էլ կարող են ապրել արժանապատիվ և կարող են իրենց ուրույն տեղը ունենալ այս փոքրիկ մոլորակի վրա. Վերջին շրջանում մենք առիթ ունեցանք անընդհատ հիշելու մեր ազգի պարծանքներին և մեզանում դեռ պիտի ծնվեն նրանք, ովքեր ՀԱՅԻ անունը բարձր պիտի պահեն և շարունակեն այդ շքերթը:

"Երբ ԵՌԱԲԼՈՒՐՈՒՄ հանձնում էինք հողին իմ մտերիմ մարդու ՀԵՐՈՍ ՈՐԴՈՒՆ, ես տեսել եմ այդ մոր աչքերը..." Զարուհի Բաբայանի ուշագրավ հրապարակումը

Մենք պիտի շարունակենք ապրել և արարել,աշխատել և շենացնել մեր երկիրը ամեն մեկս մեր տեղում: Մենք պիտի կարողանանք նայել մեկս մյուսի աչքերի մեջ և պիտի կարողանանք խոսել,քանզի խոսքը ունի բուժիչ և սթափեցնող ուժ: Մենք հզոր ԱԶԳ ենք,բայց երբեմն մոռանում ենք այդ մասին:

ՍԱ ԻՄ ԻՄԱՑԱԾ ԺՈՂՈՎՐԴԻ ՊԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆԸ ՉԷ, ԵՒ ՄԵՂԱՎՈՐՆԵՐԸ ՄԻ ՕՐ ԿԿԱՆԳՆԵՆ ԴԱՏԱՍՏԱՆԻ ԱՌԱՋ»:

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: