Ալիս Սողոմոնյանն իր էջում գրել է.
«ԴՈՒ ՍՏՈՒՄ ԵՍ, սԵՌԺԻԿ սԱՐԳՍՅԱՆ. Ստերով լեցուն քո տրագիկոմիկ մենախոսությունը, սեռժիկ, քո կողմից ազգին հրամցնող մանկլավիկներդ կոչել են «Խոսենք անկեղծ»: Իա՜, իրո՞ք: Մարդու ծիծաղն է գալիս, որ սեռժիկը կարող է ճիշտ խոսել: Անընդհատ խոստանում էիր, թե ժամանակը կգա ես կխոսեմ ազգի հետ: Ա՞յս էր խոսելդ՝ տեսագրվեցիր և ներկայացրիր չգիտեմ, թե ինչ: Դանդաղ
էլ խոսում ես, դժվար ես բառերն իրար կպցնում: Հո մրսած չե՞ս, սեռժիկ: Ոչինչ, բանասիրականը հեռակա ավարտելուդ հետևանքն է: Վա խենո՞ւմ ես բաց խոսել, որ հանկարծ քեզ հարցեր չտան: Այ սեռժո, սեռժո, չունենամ քեզ: Այո, սեռժիկ, դու վա խենում, շա՜տ ես վա խենում հարցերից: Բա որ հարցնեն քո թալանածների՞ վերաբերյալ: Հարցնեն մենաշնորհի տարբերակով մի քանի տասնյակ թա լանչիներին գողության ազատ հնարավորություն
տալո՞ւդ վերաբերյալ, որոնց բերած նա լոգներով միլիարդներ դիզեցիր՝ ժողովրդին ծայր աղքատության հասցնելով: Եվ քո այդ հյուսած ցանցով դու եղար գլխավոր մա ֆիոզ ու գլխավոր կաշառակեր: Բա որ հարցնեն փեսա միշիկիդ տրված քո արտոնությունների՞ վերաբերյալ, որի հյուսած մեդիա դաշտի սարդոստայնից քո գահից քեզ ցած նետելուց հետո էլ հնարավոր չէ ազատվել՝ այնքա՜ն խիտ եք հյուսել այդ անտեր սարդոստայնը:
Այո, սեռժիկ, դու վա խեցար ժողովրդի հետ բաց զրույցից, իսկ քո այս չորս մասանի սերիալի տարբերակով դու բար բաջեցիր՝ ինչ մտքովդ անցավ: Չորս մասով սերիալ ես սարքել տվել քեզ վաճառված լրագողներին և ռեժիսորներին, և այս անհայրենիք խորամանկները, այս ծախվածները քո քիմքին հաճո սուբտիտրերով են հարցեր ուղղում քեզ՝ իբր կենդանի խոսքի իմիտացիա են ստեղծում: Քո այդ մոնոթատրոնի հանդիսատեսը քո հան ցագործ և ավա զակ կուսակիցներն են, որոնք էշի
ականջներով լսեցին և հիացան իրենց շեֆի «խելոք» մտքերով: Ես այժմ ժամանակս անտեղի չեմ վատնելու, որ նայեմ քո փեշերը լի զող կամակատարներ շարմազների, աշոԾյանների ու քեզանով փչացած քո ղեկավարած կուսակցության այլ և ուրիշների շարքայինների գրածները, որոնցով այդ թափ թփուկները փորձում են քո մենախոսությունը վերաճել դարակազմիկ ելույթի: Ասա՝ շեֆդ ո՞վ է՝, ասեմ ովքեր են քո դատարկագլուխ կամակատարները: Ես այժմ
փորձում եմ հասկանալ, թե դու առհասարակ ի՞նչ ես ուզում ասել: Դու խոսում ես ապրիլյանից ու ասում, թե՝ «Ես ափսոսում եմ, որ հնարավոր չէր փրկել բոլորին… Իմ մտքերը և հույզերը .ամեն ընտանիքի հետ են»: Ստում ես, սեռժիկ, ստում ես: Դու այդ ընտանիքներին ընդհանրապես մոռացել էիր, ընտանիքներ, որոնց դուռը ծն կաչոք պետք է գնայիր՝ մեղայականով: Դու շատ լավ գիտեիր ազերիների հար ձակման Վերաբերյալ՝
հետախուզությունը 3 անգամ զգուշացրել էր, և այդ ժամանակ եթե առաջնագծի խրամատներից հետ քաշեիք զինվորներին, նրանք չէին մնա թշ նամու հրե տանու հար վածի տակ, որի հետևանքով եղան մեծաքանակ անմեղ զո հերը: Այդ հրաշալի զինվորները՝ ամեն մեկը մի տան սյուն, պաշտպանվեցին՝ չիմանալով, որ խարդավանքի զո հ են: Չիմացան, որ քո՛ դավադրության զո հն են: Նրանք պաշտպանվեցին իրենց սակավ
զինամթերքով, ինչպես դու էիր խոստովանել՝ 80-ականների զեն քերով, հետո, նույնիսկ, բահերով… Լափե՞լ էիք զինվորին հասնող գումարները: Խաչատուրովի հետ կապված մի սյուժե էր հայտնվել համացանցում, ըստ որի թշ նամու կողմից գր ոհ է պատրաստվում: Կամ պետք է Խաչատուրովին դատեիք, որ այդ պահին անխռով բիլիարդ էր խաղում, կամ էլ սյուժեն հրապարակողին պատ ժեիք, որ սուտ տեղեկություն է տալիս: Երկուսն էլ
չարվեց: Նշանակում է, սեռժիկ, որ դու հրաշալի գիտեիր, որ այդ հար ձակումը պայմանավորված է, որ հողերի կորուստն էլ է պայմանավորված, քանի որ այնտեղ մի բարձունք կա, որ իշխում է նավ թամուղի վրա: Ահա թե ինչու պետք է զիջվեր այդ տարածքը, որին դու քամա հրաբար ասում ես, թե ոչ պիտանի հող է: Ոչ պիտանին, սեռժիկ սարգսյան, քո՛ ուղեղն է, որ ար յունով ազատագրած հողերն անմշակ և ոչ պիտանի ես
համարում: Դու այն սեռժը չե՞ս, որ կարող էիր ասել, թե՝ «Աղդամը մերը չէ…»: Եվ դու եղել ես ՀՀ-ի ոչ բարով նախագա՞հ: Չեմ կասկածում, որ ժամանակը կգա՝ ճշտելու ադրբեջանի նավթամուղի մի հատվածը հայերի կողմից վերահսկողության ներքո պահող այն չարաբաստիկ բարձունքն ցանկացած գնով Ադրբեջանին զիջելու քաղաքական դավադրությունը:
Վերադառնամ բովանդակազուրկ մոնոդրամայիդ: Դու, սեռժիկ, քո սերիալի մեջ անամոթաբար ասում
ես, թե ապրիլյանից հետո մենք տխուր էինք ու սգա վոր: Դարձյա՛լ տում ես, սեռժիկ: Տխուր լինեիր ապրիլյանի տարելիցի օրը ընտրություններ չէիր նշանակի և քեֆ-ուրախություն չէիր սարքի կեղծիքներով տարած հաղթանակի համար:
Ձեր տխրահչակ տիրապետության տարիներին, խաբեբա սեռժիկ, իշխանավորների ընտանիքների մեջ չկար այդ սուգը, քանի որ սահման պահող զինվորների շարքերում չկային նրանց լա կոտները:
Դու ապրիլյանԻց խոսում ես՝ մի կաթիլ նույնիսկ
հուզմունք չունենալով, որ հարյուրից ավել ջահել-ջիվան տղաներ նա հատակվեցին քո մախի նացիայի հետևանքով: Ու այժմ անամոթաբար ասում ես, թե կան խել ես, որ հետ վերցնեն զիջած հողերը, քանի որ տղաների կյանքն ես ափսոսացել: Դու շարունակում ես ստել, սեռժիկ, մարդ է՞լ այդքան սրիկա լինի: Դու կան խեցիր կորցրածը հետ բերելու ազնիվ զինվորականների քայլը, քանի Որ
քեզ այդպես էր պարտադրված: Պարտադրված էր ո՛չ թե Աստ ծո, այլ նրանց կողմից, ում հետ հան ցավոր համաձայնության էիր եկել, որ դավադրությամբ հրահրված պատ երազմի արդյունքով այդ տարածքը թողնվեր ազերիներին:
Սա՛ ես եղել դու, սեռժիկ սարգսյան, ու հիմա ձևեր ես թափում, թե անցյալում կատարված իրադարձությունները պետք է փաստարկված
գնահատել: Փաստերից բոլորն էլ, սեռժո, քո՛ դեմ են ելնելու: Փաստերից և Աստ ծուց վա խեցի, երբ բերանդ սուտ խոսքեր ես վերցնում, այ անհայրենիք:
ԵՎ ՎԵՐՋՈՒՄ: Ես այժմ չուզեցի քո սերիալի նման երկար և բարակ քեզ հետ խոսել, սեռժիկ սարգսյան, առաջիկայում ինձ մի ձև կզսպեմ և քո մնացած տափակ սերիալներն էլ կնայեմ և այնտեղից ստերդ մեկ առ մեկ կհանեմ ու քո էդ անդուր դեմքին կշպրտեմ: Այժմ, Ուղղակի, իմ սիրելի ժողովրդին ուզում եմ դիմել մի խնդրանքով: Սիրելիներս, արդեն այնքա՜ն ենք վարժ վել սրա ստերին, սրա
սրբա պիղծ լինելուն, որ արժե բանի տեղ չդնել: Մի՛ զայ րացեք, քանի որ աթոռապաշտ այս կերպարն իր աթոռը կորցնելուց հետո խելքի մի մեծ մասն էլ է կորցրել և, իհարկե, ինչ ախմախություն ասես դուրս է տալու: Թեթև տարեք: Բոլորիս համբերություն, մինչև Հեղափոխության այս թավիշը վերանա, ու սեռժիկ սարգսյանը տարվի իրեն արժանի այն խուցը, որտեղ, կարծում եմ, սերալներ հորինելու շանս չի ունենա:
ԱԼԻՍ ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ
