Եթե հարցնեին,
Թե ինչպիսի՞ն են աչքերը հայի,
Կասեի,-. նայեք այս մոր ու որդու
Լուսանկարին…
Հայի աչքեր , սիրու՛ն աչքեր ,
սև ամպն էր ձեզ ծածկել դարեր ,
Սև վիշտն էր ձեզ մաշել , տանջել.
Ձեզնից ժպիտն առել տարել .
Լույսի լճակ ՝աչքեր տրտում
Այս ե՞րբ դարձաք այսպես խնդուն։
Հայի աչքեր , աչքեր թաղծող .
Դուք միշտ խոնարհ , դուք միշտ անչար.
Տանջվող մարդու համար լացող ,
Տարին միայն մի օր պայծառ։
Լույսի լճակ ……..
Հայի աչքեր ՝ջահել հույսի,
Էլ չի մթնի երկինքը ձեր ,
Բացվել է դուռն արշալույսի ՝
Շողով լցրել Երկիրը Մեր
