ლიანამ პატარა ბოტანიკური სამოთხე ძალიან იგინა იმ დღეებიდან, როცა პირველად რამდენიმე ყვავილი დარგო აივანს 🌿🌸. მაგრამ ქორწინების შემდეგ ახალი სახლში გადასვლამ და ეზოს ვარდებით, ორქიდეებითა და სიყვარულით მოვლილ მიწის პლანტაციებით სავსე გარემომ, პატარა ბაღის მიმართ მისმა გულმა მთლიანად მიემართა 🌿.
იმი დილაც სხვებისთვის არ განსხვავდებოდა — მზე სულ ახლახანს დაელაპარა ფანჯრებს, ხოლო ლიანა, როგორც ყოველთვის, ჩაისი აიღო და ბაღისკენ გაიქცა ☀️🚿. ყვავილები თითქოს ელოდნენ მას. მაგრამ როდესაც მჭიდროდ დარგული ბუჩქების მორწყვა დაიწყო, რაღაც მოიცვა მისი ყურადღება. ერთ რტოზე პატარა, შავი, სფეროსებრი და საკმაოდ უცნაური ნიშანი ჩანდა 🤔.
— ეს რა არის? — ჩაისა თავისთვის.
თავდაპირველად ფიქრობდა, რომ დაავადება იქნებოდა. შესაძლოა მავნებელი ორგანიზმი. რადგან მსგავსი რამ არასოდეს ენახა, ხელით შეხება არ უნდოდა. მაგრად ააშენა, გადაიღო სურათი და ბავშვობის მეგობარ ანეტს გაუგზავნა. ანეტი ბუნების ექსპერტია, მრავალი წელი ბოტანიკურ ბაღში იყო დასაქმებული და წარმოუდგენელი ცხოველები მომენტალურად ცანი.
რამდენიმე წუთში, სურათი რომ მიიღო, ანეტმა დაურეკა.
— ლი, გთხოვ, ნუ მოშლი მათ. ეს ბუმბერაზის კვერცხებია. ძალიან იშვიათი სახეობა. კვერცხდებიან მხოლოდ გარკვეულ მცენარეებზე, და კიდევაც — სპეციალურ პირობებში.
ლიანა გაოცდა 😮🌱.
— ბუმბერაზის კვერცხები?… მე ვაპირებდი მისი მოშლას, ვითომდა დაავადება იყო.
— საერთოდ არა 🙅♀️. მალე სასწაულის თხWitness შეიცნობ. ძალზედ არ ინერვიულო — ისინი გახდებიან ბუმბერაზები 🌟. ახლა სიცოცხლეს იცავ ❤️🌍.
ლიანამ ტელეფონი დადო და უცბად ბაღი უფრო ცოცხლიანი მოგეჩვენა 🌺✨. პატარა სკამზე დაიშვა და ძალიან დიდხანს იყურებოდა იმ ფურცელში. მის შიგ ეკიდა, რომ ოდნავ მცირედი ტენდერობა და უსაზღვრო სიყვარულის გრძნობა გამოეღვიძა 💖💭. მხოლოდ ფიქრი იმაზე, რომ ეს კილოგრამები ოდესღაც სილამაზით სიმსუბუქე შეიძლებოდა დამსგავსებოდა, მიავსო მისი მთელი დღე მშვიდობით 🕊️☀️.
დღეები გავიდა. ლიანა მამოლითი ტრაფიკსა და ყოველდღე დილაობით ყურადღებით დააკვირდა თავის „დამცავ ფურცელს“ 💧🌿. და აი, ერთ დილას, როცა მზემ ცას ვარდისფერ ელფერში გადაწერა, მან მოძრაობა შენიშნა 🌅👀.
პატარა, თითქმის შეუმჩნეველი ბზარი. და მერე — პირველი მოძრაობა, პირველი ღრმად შესუნთქვა ✨🌬️. ლიანა ჩაუჯდა და ცრემლიანი თვალთ სიკვდილს უყურებდა.
— ეს სასწაულია, — წამოიძახა ხმამაღლა 🥹💫.
ორი კვირის შემდეგ ბუმბერაზები უკვე დაფრინავდნენ. ისინი ვარდიდან ვარდზე „თრიფავდნენ“ — გრაციოზულად და დიდებულად 🌹💃. და ყოველ ჯერზე, როცა ისინი ხედავდა, გახსენდებოდა, როგორ შეიძლება მცირე ყურადღებამ, სიყვარულით ასმიმოდგომმა პატარა სიცოცხლე გადარჩეს. არა მხოლოდ ადამიანებისთვის, არამედ ბუნების მალული კუთხეების არსებებისთვის.
ამ დღიდან ლიანამ პატარა ნიშნულაკვი ჩამოკიდა ბაღში — იმ ადგილის ზუსტი, სადაც კვერცხები ნახა .
„თუ არ იცი, ეს რა არის, ნუ მოჰკვეხავ. შესაძლოა ჯერ არ დაბადებული სასწაულია.“
მანეზეც დაიწყო გაკვეთილები სამეზობლოს ბავშვებისთვის — ხსნიდა მათ ბუნებას სიყვარულით მიუახლოვდნენ. გზად მას ასწავლა, რომ უმცირესი არსებააც კი ადგილს და მნიშვნელობასୀ გააჩნია ამ უზარმაზარ სამყაროში.
ლიანა ამბობდა:
— ძალიან ცოტა ადამიანი აქცევს ყურადღებას პატარა დეტალებს. მაგრამ სწორედ სწორედ სწორედ აქაა დამალული ცხოვრების ჭეშმარიტი სილამაზე 🌟🧩.
და ბაღი, ადრე მხოლოდ საყვარელი ადგილი იყო, ახლა გახდა კუთხე, რომელმაც ახალი ცხოვრების სუნთქვის ხმა მოიტან… აღარ ვათრიოთ — დრო გავიყავი 😊💚
