🌟 როგორ გადაურჩნენ ორი სასწაულმოსლული გოგონა წარმოუდგენელ გამოცდებს — დედის ლოცვებისა და მედიკოს გმირთა გუნდის წყალობით? ისინი ერთად გაჩნდნენ, მაგრამ ახლა უკვე ემზადებიან, რათა თავიანთი პირველი დაბადების დღე ცალ-ცალკე იზეიმონ… რა მოხდა სინამდვილეში ცხოვრებამცვლელ ოპერაციაზე და რას გრძნობდა ნაზია იმ დაუვიწყარ წამს? 💔✨
როდესაც პირველად გავიგე, რომ ჩემი გოგონები, მინალი და მირჰა, თავებით იყვნენ შეერთებულნი, სამყარო ჩემთვის გაჩერდა. მე, ნაზია პარვინი, ჯერ არც კი მყავდა ხელში აყვანილი, როცა ვიგრძენი უჩინარი ტვირთი, რომელიც ყველას უნდა გვეტარებინა. მათ ჩემსკენ მოხედვა ვერ შეეძლოთ ერთმანეთის გარეშე. მაგრამ მათი კავშირი მხოლოდ ფიზიკური არ იყო — ეს იყო ერთი გული, რომელიც ორ სულში ცემდა. ❤️
თვეები სიჩუმის შიშით სავსე იყო, მაგრამ იმედი არასდროს გვიმტყუნებია. შემდეგ მოვისმინეთ დოქტორ ოუაზ ჯილანის შესახებ — სახელი, რომელიც ლოცვასავით ჟღერდა. მისი გუნდი, ანგელოზების არმიად, დაგვთანხმდა დახმარებაზე. ჩვენ თურქეთში გავემგზავრეთ, რწმენით სავსე ჩემოდნითა და ათასობით ჩუმი კითხვით.
პირველი ოპერაცია — თავის კანზე ქსოვილის გაფართოება — იყო მტკივნეული დაპირება უკეთესის იმედით. მეორე, საბოლოო გამოყოფა, იყო მომენტი, როცა ჩვენი ისტორია შეიცვალა. როდესაც ექიმებმა ხელები ჩაკიდეს ერთმანეთს, მე ლოცვა ჩავიჩურჩულე. და შემდეგ — ტაში. ხმამაღალი, სუფთა, გამარჯვების ექო. ისინი ცალკე იყვნენ. ორი ადამიანი. ორი სიცოცხლე. ორი სასწაული. 🌈
როდესაც პირველად დავინახე მათი სახეები — ცალ-ცალკე, მაგრამ იმავე თვალებით ერთმანეთისკენ მიპყრობილი — რაღაც ჩემში ხელახლა ამოისუნთქა. ყველა ცრემლი არ არის ტკივილისგან. ზოგი გამარჯვების გემო აქვს. 💧
დღეს, ისინი ჩემთვის არც სიამეს ტყუპები არიან და არც პაციენტები — ისინი ჩემი გოგონები არიან.
ისინი ემზადებიან თავიანთი პირველი დაბადების დღის აღსანიშნავად — არა როგორც „გაერთიანებული ტყუპები“, არამედ როგორც მინალი და მირჰა: ორი კაშკაშა ვარსკვლავი, თავიანთ გზაზე მიმავალი, სამუდამოდ დაკავშირებული გულით. 🤍
