ჩრდილოეთ კარადის ღრმა კუთხეში ვიპოვე საოცარი მაკრატელი ოთხი ხვრელით — შექმნილი არა ერთი, არამედ ორი ადამიანისათვის. მაგრამ საოცრება ამაშია: ის არ ჭრის, თუ ორნიც სულით გაერთიანებულები არ არიან. გსურს გაიგო მეტი? მაგიურ ისტორიას ამ დაუჯერებელი გამოგონების შესახებ… ✂️💖
ერთ დღეს, მოწყენილი და არ knowing რა უნდა მექნა, გადავწყვიტე გადავშალო ბებია კალათბურთის ძველი კარადა. მუქი და მტვერიანი თაროები სავსე იყო ყველაფრით—რკინის ღილები, ძველი ნაკერები, გაფუჭებული რადიო… მაგრამ მერე ვნახე რაღაც უცნაური.
„ბებიააა, რა სახის მაკრატელია ეს? ოთხი ხვრელი აქვს! ვინ უნდა ჰქონდეს ასეთი თითები?”
ბებია თვალებში მიყურებდა მაკრატელს, მერე მე და ლამის ღიმილი გამოჩნდა მის სახეზე.
„აჰ, ეს მაკრატელი? ჰმ, დროა იცოდე მისი ისტორია.”
ის დასაჯდა თავის მყარი სავარძელში და მე მასთან დავჯექი, ისევ უჭირავს ეს უცნაური მაკრატელი, დაბნეული.
„გაშუშმა ეს მაკრატელი გააკეთა. ის ყოველთვის ამბობდა: ‘გუნდის მუშაობა მხოლოდ მაშინ მუშაობს, როცა არსებობს სიყვარული.’ ასე რომ, მან შექმნა ეს მაკრატელი, რათა ორი ადამიანი ერთად შეეძლოთ მისი გამოყენება.”
„ხუმრობ? ეს ნიშნავს, რომ მხოლოდ ორი ადამიანი შეიძლება მუშაობდეს?”
„დიახ, ჩემო საყვარელო. მე და გაშუშმა ყოველთვის ერთად ვაჭმეთ. ერთი იჭერდა მარჯვენა მხარეს, მეორე – მარცხნივ. მაგრამ თუ ვჩხუბობდით, მაკრატელი ვერ მოქმედებდა. კი, მართლა—უბრალოდ ვერ გადაჭრიდი. მაგრამ როგორც კი დავიმშვიდეთ, ის მიდიოდა ისე, როგორც დანის მღვრიე ტკივილი.”
მე ჩავასე, მაკრატელს შევყურებდი. უბრალო მეტალი — ვერავინ მის გვერდზე არაფერი შეუმატა, არაფერი გაუმარტივა. მაგრამ ამ ოთხი ხვრელს თითქოს რაღაც ეძახებოდა.
შემდეგ მომეჩვენა იდეა.
„ბებია, შეგვიძლია შევეცადოთ? მე ერთი მხარე ავიღებ, შენ მეორე?”
იგი გაღიმებული იყო. და ჩვენ ერთად დავამარცხეთ ძველი ქსოვილი. გლუვი. ბრწყინვალე. არავითარი ფლაკი.
„ხედავ?” თქვა ბებიამ. „როდესაც თქვენი გულები ჰარმონიაშია, ყველაფერი მარტივია.”
ამ დღიდან მაკრატელი გახდა ჩვენი პატარა საიდუმლო. უჩვეულო ძველი ინსტრუმენტი ოთხი ხვრელით… რომ მითხრა, რომ როცა სამუშაო იყავით სიყვარულით, ნებისმიერი ყველაზე უცნაური მაკრატელი შეიძლება გიკეთოთ ჯადოსნობა. ✂️💛
