Հայ հանճարների մասին խոսելիս իհարկե ամեն անգամ կարելի է նրանց կյանքի դրվագներից մի հետաքրքիր պատմություն կրկին անգամ վերհիշել։
Իր հարուստ կենսագրությամբ շարունակ աչքի ընկնող մեծն Թումանյանն էլ ասես բացառություն չէր, ում մասին մինչ մեր օրեր անվերջ նոր պատճառներ և առիթներ կան խոսելու և մեկ անգամ ևս հայ հանճարին հիշատակելու համար։
Մի օր էլ մեծն Թումանյանի կինը սկսել էր բողոքել այն հանգամանքից, թե որքան հաճախ է իր սիրելին տանից բացակայում և դրա պատճառով նա նշել էր, որ Թումանյանը՝ իր սիրելին տանը չի լինոմ, ինչին ի պատասխան էլ ի դեպ մեծն բանաստեղծը նշել էր՝ — Դե գոնե տաս գիշեր տանը եղել եմ… (նրանք տաս երեխա ունեին):
Այս ամենն ասես նրանց կյանքի այն հետաքրքիր իրավիճակը բնորոշող արտահայտությունն էր եղել, որը հետագայում նաև դարձավ առավել քան հաճախ հիշատակելու նոր մի առիթ։
Մեծն Թումանյանի կյանքից այժմ խոսելիս հնարավոր չէ նաև չնկատել վարպետի այն հարուստ ընտանիքը, ով 10 երեխաների հայր էր և լավագույն ուսուցիչ նաև։
