Դե իհարկե մեծն Սևակն, ով իր տողերում կարծես թե այնպիսի կերպով է խորապես նկարագրել հայության հոգևոր և ֆիզիկական իրադրությունը, ում աշխատանքն ասես բոլոր ժամանակների համար բավական ահռելի տեղ է զբաղեցրել հայ գրականության մեջ։
Մեծն Սևակն իր տողերում տալիս էր իրական հայի այն անցած ճանապարհն ու դժվարությունները, որոնք կարծես թե տարբեր ժամանակներում շարունակել են ուղեկցել մեզ։
Մարդկային նկարագրից մինչ կենցաղն ու սովորույթները լիովին նկարագրված են Սևակի հենց այս աշխատությունում։
Վարպետն անհավանական կերպով այնպես էր նկարագրում ամեն բան, որոնցով նա կարծես թե գիտեր, թե ինչ է մեզ հետ լինելու։
Ժամանակների հետ երբ համեմատականներ ենք անցկացնում ասես մեծն Սևակի տողատակերի տակ բավական խորիմաստ մտքեր կային թաքնված։
Մեծն բանաստեղծն իր այս աշխատության ողջ ընթացքոը կապում է հանճարեղ Կոմիտասին և ողբերգության ժամանակին հետևած սերունդներին։
Սևակը նաև խազերի վերծանման գյուտն համեմատում է մեծն Մաշտոցի ստեղծած այբուբենի հետ։ Նրա այս աշխատանքը շարունակվում է նաև դպրոցական ծրագրերում բավական մեծ տեղ զբաղեցնել։
