Եևանյան հին կոլորիտն իրական կերպով նկարազարդող մեր քաղաքին բնորոշող լուսանկարներն ասես չեն դադարում հուշերի տեսքով անվերջ հիացնել բոլորին։
Մեր օրերում իհարկե կան այնպիսի դեպքեր, երբ հիանալ կարեի է միշտ և շատ երևույթների նկատմամբ։ Այժմ, սակայն կարելի է գալ միայն մեկ եզրահանգմանք, որ մեր քաղաքն էլ իր հերթին հնի և նորի սահմանագծում բավական հետաքրքիր կերոպվ հասցրել է նոր փոփոխութմների ենթարկվել։
Այդ ամենն ասես նկատելի կերպով նաև աչքի է ընկնում հատկապես այն ժամանակ, երբ շարունակում են առաջ գալ նոր քաղաքի անվերջ նոր մեթոդներով կառուցված շենքերը։
Մեր օրերում իհարկե անթիվ սրճարաններ կարելի է գտնել Երևանում իրենց բավական թանկ ցանկերով և միևնույն ժամանակ նաև նոր սերնդի արդեն իսկ անծանոթ բավական թանկարժեք սուրճի տեսակներով ու այլ մոդայիկ դարձած քաղցրավենիքներով, որոնք նաև մոդա է դարձել ըմպելուց առաջ պարտադիր նկարելն ու այն սոցիալական հարթակներում տարածելը։
Այժմ իհարկե նոր սերունդն իր պատկերացումների շրջանակում գուցե այնքան էլ լավ չի կարող իմանալ այս հասարակ, բայց նաև անչափ հարուստ իր պատմությամբ սրճարանի մասին։
Էնտեղ իսկապես կար մարդկային անկեղծ շփում, որն հատկապես մեր օրերում բավական բացակայում է։
Մի սեղանակիցն անգամ կարող էր մյուս սեղանակցի հետ անվերջ մարդկային ջերմ վերաբերմունք դրսևորել և այդ ամենն իսկապես անկեղծ էր։
