Հայ մեծերն ասես մեր հայրենիքի մասին իրենց մտքերն անգամ արտահայտելիս չէին դադարում այնպիսի խորիմաստ խոսքերով կիսվել, որոնք նաև պատմության դասագրքերում դառնում էին տարբեր սերունդների համար նաև կրթվելու հզոր միջոցներից մեկը։
Հայրենիք բառի տակ ասես սովորական մի իմաստ չէ թաքնված, այլ այն ողջ ազգի ինքնությունն ու պատմությունն է, առանց որի պարզապես գոյատևել անգամ հնարավոր չէ։
Հայ մեծերի տողատակերում ևս հայրենիքի մասին հիշատակվող տողերն ասես չեն դադարել կազմել բավական նշանակալի և կարևոր մաս։
Մեծն Մուրացանն անգամ իր գրվածքներում չէր դադարում ամենից կարևոր գաղափարախոսությունը քարոզել, որն էր՝ հայրենիքի հանդեպ ցուցաբերած սերն ու հարգանքը։
Վերջինիս աշխատությունների մեծ մասն անգամ հենց այդ գաղափարախոսության հիմքում էր կայանում։
Շատերի համար նա կարծես թե տվել է մի կյանքի ուղեկից հանդիսացող միտք, որի կողքով հնարավոր չէ անտարբեր անցնել։
Կա մի ուրիշ մարմին, որ ավելի պաշտելի է քան մերը՝ դա հայրենիքն է մեր. Մուրացանի ահա այս բառերն անգամ դասագրքերից երբեք չեն պակասել։