«Զինկոմիսարիատի առջև հերթ կանգնած տղաներից շատերը անգամ դիրքեր չեն հասել, ԱԹՍ-ները ճանապարհին․․․»

Արման Ղարիբյանն իր միկրոբլոգյան էջում գրառմամբ է ներկայացել, որում մասնավորապես նշել, թե երկու տարի առաջ որքան լիովին այլ էր ամեն ինչ ընկալվում հանրության կողմից քան այժմ։

 
«Զինկոմիսարիատի առջև հերթ կանգնած տղաներից շատերը անգամ դիրքեր չեն հասել, ԱԹՍ-ները ճանապարհին․․․»

Վերջինս նշել է, թե որքան միամիտ էինք, երբ բարձր տրամադրվածությամբ գնում էինք պատերազմ, սակայն առանց իմանալու անգամ այդ ամենի վատ հետևանքների մասին։

«Զինկոմիսարիատի առջև հերթ կանգնած տղաներից շատերը անգամ դիրքեր չեն հասել, ԱԹՍ-ները ճանապարհին․․․»

Արմանն իր խոսքում նշել է, թե ինչպես էր գերազանցիկի պես նախապատրաստվում ամեն անհրաժեշտ պարագաներն ու իրերը դասավորելուն։

«Զինկոմիսարիատի առջև հերթ կանգնած տղաներից շատերը անգամ դիրքեր չեն հասել, ԱԹՍ-ները ճանապարհին․․․»

Անգամ խանութ գնալիս նա այնքան պատրաստված գնումներ էր կատարում, որ ասես բանակում էր գտնվում։ Տղաների համար վերցրել էին ամեն անհրաժեշտ բան՝ սկսած բժշկական պարագաներից, մինչ անձնական հիգենայի համար նախատեսված պարագաներ։

 
«Զինկոմիսարիատի առջև հերթ կանգնած տղաներից շատերը անգամ դիրքեր չեն հասել, ԱԹՍ-ները ճանապարհին․․․»

Մինչդեռ նրանց ասացին, որ սպասեն, քնաի որ ապրանքներն այդ պահին չեն կարող տղաներին հասցնել, որովհետև ԱԹՍ-ները ճանապարհին hարվածել են մեքենաներին։

Վերջինս նշել է, որ մեր օդն անպաշտպան էր, տղաները՝ կենդանի թիրախ թշնամու դռոնների համար։ Ծանր, շատ ծանր են սեպտեմբեր-հոկտեմբերի հուշերը։

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: