Բարձրանում ենք ծննդատան 5-րդ հարկ, մի վայր, որը սրբությունների սրբությունն է հասարակ մարդու ոտքն դեռևս այդտեղ չի մտել։
Տղամարդն լսում էր, որ ծննդաբերող խեղճ կանայք արտասվում են, հուզվում և նրա գլխում առաջանում է, թե ուր գնամ և կամ ինչ կլինի այժմ։
Բանականության և վախի պայքարներում հաղթում է սերն կնոջ նկատմամբ։
Երբ տղամարդուն ներս ուղեկցեցին բժիշկներն իր կնոջ կողքին գտնվելու համար նրա սիրտն ասես սկսեց է՛լ առավել քան արագ բաբախել։
Իր ներսի զգացողությունն իսկապես չափ և սահման չուներ։
Երբ քույրն ասաց այժմ ամենից կարևոր պահն է լույս աշխարհ է պատրաստվում գալ ձեր փոքրիկը ոչ ոքս չգիտենք թե վայրկյան առ վայրկյան ամեն բան ինչպես կընթանա։
Միայն աղոթեք։ Տղամարդն պարզապես փշաքաղվեց մայրական բնազդից։
Մոտ 8 ժամ տևած այդ պրոցեսից հետո նրա վիճակն առավել լրջացավ քան իր կնոջն էր։ Տղամարդն առաջին անգամն էր իր կյանքում ներկա գտնվում նման պրոսեսին։
Երբ բալիկն ծնվեց և առաջին ճիչն արձակեց ու մոր կրծքին դրեցին սկսեց ժպտալ, հայրն ուղղակի չդիմացավ հուզմունքից և արտասվեց։ Նա այդ օրվաից իր կնոջն սկսեց ոչ թե սիրել այլ պաշտել։
