Ս․ Գրիգորյան․ Ես պոլիտիկական թոհուբոհից եմ «փախչել», էդ սիտուացիան ծանրային, որն ահավորային էր ազդում։ Էդ ծանրային օդն, որ սառչած էր օդում, ես նյարդային էի։ Update էր պետք։ Արվեստագետի համար դրական էներգետիկան է կարևորային, որ ստեղծագործի։
Ես փախել եմ նախանձներից ու չարախոսներից։ Ինձ սիտուացիա էր պետք շրջել։ «Փախնել» բառն օգտագործում եմ գեղարվեստական իմաստով։ Նստվածքն բերեց ու դա ու կռիվն էլ վերջին բանն էր։ Կնոջս ասեցի ՌԴ թե ԱՄՆ։ Մանոն որոշեց, ինձ մնար ՌԴ կգնայի գոնե լեզու գիտեի։
Ինքն ասեց՝ ԱՄՆ։ Տաս րոպե հետո տոմսերը առած էի։ Անընդհատ սուտ բաներ գրել ու ես հա մարսեմ, չէ տենչում էի գնայի, որ երեխեքս էլ էդ չկարդան։
Մանոն ընտրեց, ես էլ ասի իր ցանկությամբ լինի՝ գնանք։ 2018ից ընկալեցի, որ էնպիսի ինստիտուտներ են , որ ես ով եմ, որ դիմանամ դրան։ Ես ընդվզեցի, գլոբալիզացիայի ալիքն զգացի։
