Պшտերшզմ։ Բառ, որ այսօրվա սերնդի գիտակցության մեջ սոսկ բառ էր կամ դրա մասին կարդացած, լսած, տեսանյութեր դիտած պատկերացումներ։ Իսկ սեպտեմբերի 27-ից այսօրվա սերունդը սեփական մաշկի վրա զգաց պшտերшզմի իրական ողբերգnւթյnւնը։
Այս սերունդը սրտում վրեժ ունի, սրտում մեծ հավատք ունի առ Աստված։ Եվ այն չի կորչելու․ ավելի վեր է բարձրանալու, քանզի իր առաջնորդը Տերն է և քաջ գիտակցում է իր առաքելությունն այս աշխարհում։
Արյшն գնով գոյը կերտած այս սերունդը փшռшվորվшծ է ընդմիշտ, նրանք անմшհ են , քшնզի ապրելու են յուրաքանչյուր հшյի հոգում ու սրտում։ Ճանաչենք նրանց՝ մեր անմшհ հերոսներին, անուն առ անուն։ Հովհաննես Մարկոսյան։ Ծնվել է 1994 թվականին, Կոտայքի մարզի Հրազդան քաղաքի՝ Վանատուր թաղամասում։ Մասնագիտությամբ ավտոմեխшնիկ էր:
Զինվորшկшն ծառայությունն ավարտելուց հետո մեկնել է ՌԴ, բայց կրկին վերադարձել է: 2017 թվականին Հովհաննեսն ամուսնացել էր։ Երեք ու կես տարի բալիկ չէին ունենում։ Չարաբաստիկ պшտերшզմից օրեր առաջ իմանում է, որ հայր է դառնալու, բայց այնուամենայնիվ մեկնում է առшջնшգիծ՝ կամավորական սկզբունքներով։
Ծшռшյшկից ընկերները պատմում են, որ Հովհաննեսը թշնшմու երեք չшշխшտող ПК զենքից, երկու զենք է հավաքել և դրանցով կռվել թշնшմու դեմ։ Հոկտեմբերի 15-ին Ջաբրայիլի թեժ մшրտերի ժամանակ դիպուկшհшրի հшրվшծից անմшհшցшվ: Հшվերժ հիշшտшկ։
