Սամվելը ապրիլյան պшտերազմի մասնակիցներից է։ Ժամանակին ապրիլյանի uшրuшփի միջով Սամվելը արցախյան երկրորդ պшտերազմի մասին լուրն իմանալուց հետո առանց վարանելու դարձյալ մեկնել է ճակատ՝ կամավորագրվելով պшտերազմի հենց երկրորդ օրը։
Լինելով մարտերի թեժ կետերում՝ Սամվելը խիզախոերն ընկերների հետ պայքարել է հակառակորդի դեմ։ Նախ Թալիշում, հետո Մատաղիսում ու Հադրութում։ Հադրութում վիրավորված ընկերոջն օգնելու ժամանակ էլ Սամվելը qերի է ընկնում։
Երբ հնարավորություն է լինում, Սամվելը Կարմիր Խաչի միջոցով նամակ է ուղարկում ծնողներին՝ հուսադրելով, որ շուտով տուն կվերադառնա։ Նա ասում է, որ բավականին վատ է եղել իրենց հանդեպ վերաբերմունքը, մանավանդ սկզբում։ Հիշում է, որ ադրբեջանական բանակի զինվորներն իրար լավ չէին հասկանում, որովհետև մեկը թալիշ էր, մեկն ադրբեջանցի, մյուսը թուրք։
Նա շատ բան չի պատմում՝ հաշվի առնելով, որ գերության մեջ գտնվող զինվորներ դեռ ունենք։ Նա ասում է, որ ինքը վիրավորված է եղել, սակայն երբ համոզվել են, որ նրա կենսական օրգանները չեն վնասվել, նրան անմիջապես բանտ են տեղափոխել։
