Հունվարի քսանին անմահացած հերոս Արմեն Հովհաննիսյանի հիշատակի օրն է: Արմենն արդեն յոթ տարի է, ինչ մեզ հետ չէ: Անի Ավետիսյանը, անդրադառնալով Արմենի հիշատակի օրվան, իր սոցհարթակում հիշեցնում է Արմենի խոսքերը, որ նա ասել էր զոհվելուց օրեր առաջ:
Արմենն ասել էր. «Տղերք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը, ես զորակոչվել եմ բանակ։ Մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ։ Մի անակնկալ եմ մտածել»:
Ցավոք սրտի, ընտանիքի միակ որդին այդպես էլ չի կարողանում տուն վերադառնալ և իրականություն դարձնել իր հետաքրքիր մտահղացումներն ու անակնկալները: Արմենը զբաղվում էր քանդակագործությամբ, աշխատում էր կահույքի արտադրամասում:
Բանակում կրտսեր սերժանտի կոչում ստացած զինվորականը զորացրվելուց հետո նպատակ ուներ դառնալ օպերատոր:
Հունվարի տասնիննի ուշ երեկոյան՝ 23:50-ի մոտերքում հակառակորդը դիվերuիոն ներթափանցման փորձ է անում:
Ներթափանցման փորձը հետ մղելիս Արմենը զոհվում է՝ փրկելով տասնհինգ զինվորի կյանք: Նա դառնում է ամենաերիտասարդ զինծառայողը, ով ստանում է Արիության մեդալ, ցավոք՝ հետմահու: