«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Հունվարի քսանին անմահացած հերոս Արմեն Հովհաննիսյանի հիշատակի օրն է: Արմենն արդեն յոթ տարի է, ինչ մեզ հետ չէ: Անի Ավետիսյանը, անդրադառնալով Արմենի հիշատակի օրվան, իր սոցհարթակում հիշեցնում է Արմենի խոսքերը, որ նա ասել էր զոհվելուց օրեր առաջ:

«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Արմենն ասել էր. «Տղերք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը, ես զորակոչվել եմ բանակ։ Մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ։ Մի անակնկալ եմ մտածել»:

«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Ցավոք սրտի, ընտանիքի միակ որդին այդպես էլ չի կարողանում տուն վերադառնալ և իրականություն դարձնել իր հետաքրքիր մտահղացումներն ու անակնկալները: Արմենը զբաղվում էր քանդակագործությամբ, աշխատում էր կահույքի արտադրամասում:

«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Բանակում կրտսեր սերժանտի կոչում ստացած զինվորականը զորացրվելուց հետո նպատակ ուներ դառնալ օպերատոր:

«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Հունվարի տասնիննի ուշ երեկոյան՝ 23:50-ի մոտերքում հակառակորդը դիվերuիոն ներթափանցման փորձ է անում:

«Տղե՛րք, գիտե՞ք իմ ծննդյան օրը զորակոչվել եմ բանակ. մի քանի ամիս էլ ու 20 ամյակիս տուն կգնամ.» անասելի հուզիչ պատմություն

Ներթափանցման փորձը հետ մղելիս Արմենը զոհվում է՝ փրկելով տասնհինգ զինվորի կյանք: Նա դառնում է ամենաերիտասարդ զինծառայողը, ով ստանում է Արիության մեդալ, ցավոք՝ հետմահու:

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: