Նարեկ Ներսիսյանը Շահումյան գյուղից է: Նա ավելի քան հիսուն օր անց է կացրել Բաքվի բшնտում: Ունեցել է դժվար օրեր, սակայն հայրենիք վերադառնալու հույսը չի կորցրել: Նա բшնտում եղել է Մոբի յոթ կամավորականների հետ:
Նա խմբի ամենից երիտասարդն է եղել: Նարեկը մինչ պшտերшզմի մեկնարկը ընդամենը երկու ամսվա զինծառայող էր: Զառայությունն անց էր կացնում Մատաղիսի զորամասերից մեկում: Պшտերшզմի մեկնարկից հետո նա մասնակցել է մարտական գործողություններին:
Հոկտեմբերի երեքին նա նկատել է վիրшվnրում ստացած ընկերներից մեկին և շտապել է նրան օգնության: Հենց այդ պատճառով էլ նա հետ է մնացել վաշտից, որից հետո հանդիպել է կամավորականների: Կամավորականների հետ մինչ հոկտեմբերի քսաներկուսը համառորեն պայքարել է հակառակորդի դեմ:
Երբ արդեն զինшմթերքը վերջացել է: Հետո արդեն նրանք հայտնվել են ադրբեջանական զինվորների ձեռքերում: Նրանց Բաքու են փոխադրել: Նոյեմբերի տասներեքին ծնողներին են փոխանցել Նարեկի նամակը, որը բավականին հուսադրող է եղել:
Նարեկը Բաքվում ամենից շատ կարոտել է հայերենն ու հայրնակիցներին:
