«»Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ… Անհավատալի ա էն ամենը…» իմացյալ հերոսության հուզիչ պատմություն

Մերի Հակոբյանն իր սոցհարթակում գրում է. «Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ… Անհավատալի ա էն ամենը, ինչ կատարվում ա մեզ հետ: Օրը սկսվում ու ավարտվում ա քո պատկերով, քո անունով… Վահագ ջան…

""Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ... Անհավատալի ա էն ամենը..." իմացյալ հերոսության հուզիչ պատմություն

 

Մենք խոստացել ենք, որ բոլորն են իմանալու քո հերոսության մասին: Ժամանակը եկել ա մի քանի տողով պատմել ազգիդ գիտակցված մահիդ մասին… (Վահագի մասին անհնար է անցյալով խոսել, բայց կփորձեմ…)

""Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ... Անհավատալի ա էն ամենը..." իմացյալ հերոսության հուզիչ պատմություն

 

Վահագը ծառայում էր Հադրութում: Պատերազմի առաջին վարկյանից ջшխջшխել է թշնшմուն՝ մտքում պահած գրքերից, ուսուցիչներից, իր պապից սովորած դարավոր վրեժը: Դիմադրել է ամեն հшրվшծի, սակայն, երբ վիրավորվել է, նրան տեղափոխել են հոսպիտալ: Այնտեղ անցկացրած ժամերից հետո ինքնակամ որոշել է վերադառնալ արդեն արյունոտ Շուշի…

""Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ... Անհավատալի ա էն ամենը..." իմացյալ հերոսության հուզիչ պատմություն

 

Վիրավորվել է երկրորդ անգամ ու մինչև վերջին չարաբաստիկ գնդակը պայքարել թշնամու դեմ: Ցավոք, վերջին հարվածը անբուժելի հետք թողեց բոլորիս սրտում…

""Վահագ ջա՜ն, մեր Վահագ, ամենալուսավոր մարդ... Անհավատալի ա էն ամենը..." իմացյալ հերոսության հուզիչ պատմություն

 

Միշտ երազել ես, որ անունդ գրվի քո այդքան սիրելի հայոց պատմության մեջ, բայց այս գնո՞վ պիտի գրվեր… Վահագ ջան, ներիր ինձ, ներիր բոլորիս… ՄԱՀ ԻՄԱՑՅԱԼ` ԱՆՄԱՀՈՒԹՅՈՒՆ»:

Понравилась статья? Поделиться с друзьями: