Ներկայում մեզ հուզող ու անհանգստացնող վիրուսի կողքին մեծագույն ցավով ընդունվեց մի ողբերգական դիպված: Ցավալի ավտովթարից հետո տասնօրյա կենսական պայքար մղող Արիանան՝ հայտնի ու սիրելի շախմատիստի դարձյալ հայտնի ու սիրելի կինը, ի վերջո հանձնվեց՝ հրաժեշտ տալով կյանքին:
Նրա վաղաժամ վախճանը մեծագույն ցավով ընդունվեց ծանոթների և անծանոթների կողմից, քանզի նա պայծառ ու կենսասեր անհատականություն էր, որ իր գեղեցիկ ներկայությամբ ավելի գունավոր ու սիրուն էր դարձնում հատկապես հայկական միջավայրը:
Ակտուալ են դարձել հիշողություններն այն մասին, թե նա ինչպիսի նվիրումով ու սիրով էր վերաբերվում մեր երկրին, անում հնարավոր ամեն ինչ՝ այստեղ բնակվող մարդկանց կյանքն ավելի հետաքրքիր ու որակյալ դարձնելու համար:
Ոմանք նրա նախաձեռնությամբ հրատարակված անվճար թերթերն են հիշում, ոմանք նրա հեծանվային մարաթոնը՝ հայ հասարակությանը աջակցելու համար նախաձեռնված, ոմանք նրա հետ ունեցած պարզ, բայց թանկագին ու վերմարդկային անձնային շփումները:
Քաղաքն Արիանային հրաժեշտ տվեց ցավի ու խորհրդավորության մեջ՝ մտքում շարադրելով այն բոլոր պլանավորումները, որոնք այդպես էլ անիրականալի մնացին: Ինչևիցե՝ ցավն անամոքելի է: