Դեյվիդ և Քեյթ Օհհերը, ծնողներ դառնալով, հրաշքի ականատես եղան։ Իմանալով, որ ամուսնությունից երեք տարի անց զույգ բալիկներ են ունենալու՝ նրանք անչափ երջանիկ էին։
Զույգերից մեկն աղջիկ էր ծնվելու, մյուսը՝ տղա, և Օհհերը, սպասելով իրենց հրաշքներին, նախապատրաստում էին նրանց հեքիաթային սենյակները։
Բժիշկը, մոտենալով ծնողներին, նշեց․ «Մենք կորցերիցինք Ջեյմիին»։ Լսելով բոթը՝ զույգն սկսեց արտասվել, բայց խնդրեց բերել երեխային՝ հրաժեշտ տալու համար։
Քեյթն ասաց ամուսնուն, որ պառկի իր կողքին և միասին տաքացնեն Ջեյմիին։ Արտասվելով՝ ծնողները պատմում էին՝ որքան հիանալի քույրիկ ունի Ջեյմին։ Ասում՝ տանը նրանց բոլոր բարեկամներն են սպասում։ Եվ հանկարծ հրաշք տեղի ունեցավ․ տղան սկսեց շնչել, բացեց աչքերն ու բռնեց հայրիկի մատը։ Բոլորն ապշած էին։ Բժիշկները կորցրել էին խոսելու ունակությունը՝ չգտնելով ոչ մի բացատրություն։