Ստուգայց հոգեբուժարանում: Մտնում են հիվանդասենյակ՝ բոլոր գժերը կախված են վարագույրներից:
— Բժի՜շկ, սա ի՞նչ բան է:
Բժիշկը դիմում է հիվանդներին.
-Հե՜յ, աշուն է եկել, տերևաթափ է:
Բոլոր գժերն ընկնում են հատակին:
Մտնում են հաջորդ հիվանդասենյակը: Նույն պատկերն է:
Բժիշկ.
-Աշուն է , տերևաթափը սկսվել է:
Գժերից մեկն իջնում է, իսկ մյուսն ասում է նրան.
-Այդ ո՞ւր, ախր մենք մշտադալա՜ր ենք:
……………………….
-Այսօրվանից դուք պետք է թողնեք ծխելը, խմելը և կանանց հետ հանդիպելը,- ասում է բժիշկը:
-Բայց չէ՞ որ ես տղամարդ եմ, բժիշկ:
-Կարող եք շարունակել սափրվել:
……………………….
Բժշկի մոտ.
-Հիվա՛նդ, ինչո՞ւ եք այդպես նյարդայնանում:
-Որովհետև մազերս սպիտակում են:
-Իսկ ինչո՞ւ են սպիտակում:
-Որովհետև նյարդայնանում եմ:
………………………………………
-Բժի՛շկ, ատամնացավն ինձ թույլ չի տալիս աչք փակել ամբողջ գիշեր:
-Գիշերային աշխատանք գտեք:
……………………….
Ատամնաբույժը մատը վիրակապելով դուրս է գալիս աշխատասենյակից և դիմում փոքրիկ այցելուի մորը.
-Ատամը պլոմբեցի, թույլ չտաք կծել մեկ ուրիշին առնվազն 2 ժամ: